

کرونا تحولاتی در محیطهای کار ایجاد کرده که به احتمال زیاد آیندهی بیشتر سازمانها را برای همیشه تغییر میدهد. در دوران این بحران بسیاری از مدیران و رهبران تیمها مجبور به دنبال کردن استراتژیهایی جدید شدهاند تا بتوانند با دورکاری فعالیتهایشان را پیش ببرند. بسیاری نیز تلاش کردهاند تا محیط کار را بهگونهای بازطراحی کنند تا با رعایت پروتکلهای بهداشتی، سلامت کارکنانشان را حفظ کنند. در این میان رایجترین تغییری که اتفاق افتاده، تغییر ساعت کاری کارکنان است. حالا این تغییر ممکن است برای همگام شدن با تحولات زندگی و وضعیت کار اتفاق افتاده باشد یا برای کاهش رودرروییهای اجتماعی و یا برای پاسخگویی به نیازهای متزلزل و متغیر کسبوکارها. علت هرچه باشد، یک چیز مشخص است: ساعت کاری ۹ صبح تا ۵ عصر دیگر بهترین گزینهی ما نیست. (بیشتر…)


حالا با گذشت چندین ماه از شروع بحران کرونا در سراسر دنیا، میتوانیم با اطمینان بگوییم که برای اولین بار در عصر تکنولوژی، ملاقاتهای رودررو برای بسیاری از افراد امکانپذیر نیست. ارتباطات حضوری جایشان را بیشتر به ارتباطات مجازی دادهاند و همکاری از راه دور نسبت به گذشته رواج بیشتری پیدا کرده است. البته که این وضعیت همیشگی نخواهد بود و کرونا روزی شکست خواهد خورد، اما ممکن است با آن زمان فاصلهی زیادی داشته باشیم. حتا بعد از شکست کرونا هم باید انتظار داشته باشیم دورکاری روی بورس بماند؛ زیرا در این مدت مزایای این نوع همکاری آشکار شده، ابزارها بیشتر با آن سازگار شدهاند و افراد نیز بیش از قبل به آن عادت کردهاند. پس مدیران و رهبران تیمها باید بدانند که چطور میتوانند در فضای دورکاری و همکاری مجازی موفق باشند و زیرمجموعهشان را بهخوبی هدایت کنند. (بیشتر…)