

از آنجایی که بسیاری از ما فکر میکنیم قادر هستیم کارهای بسیاری را در مدت زمانی کوتاه انجام دهیم، عجیب نیست که بیش از اندازه برای یک روزمان کار بتراشیم. با این حال در انتهای روز از دیدن کارهای ناتمامی که برایمان باقی مانده، مدام تعجب میکنیم. گرچه این تجربه را بارها و بارها از سر میگذرانیم، باز هم موقع برنامهریزی در تخمین زمان کارها به مشکل میخوریم و به خودمان میقبولانیم که میشود در یک روز معمولی، کارهایی فرامعمولی کرد. به این تفکر، «تفکر جادویی» میگویند و میتواند کاری کند که دیگران را از خودتان ناامید کنید، ضربالاجلها را رد کنید، حس کنید کاملن انرژیتان تخلیه شده و روحیهتان را از دست بدهید.
اما برای مقابله با «تفکر جادویی» چه باید کرد؟ چطور میتوان با زمان واقعبینانه برخورد کرد؟ چطور میتوانیم فشار ناشی از این تفکر را از روی شانههایمان برداریم؟ چگونه هنگام تخمین زمان کارها روی واقعیتها چشم نپوشیم؟ (بیشتر…)